කිරිබත්ගොඩ සෝයා අයිස්ක්රීම් කඩේට අද මං ගොඩ වුණේ සෝයා කිරි ඒකක් බොන්න හිතාගෙන.
මාස ගණනක් වයසැති පුංචි කෙලි පොඩ්ඩියක් උරහිසේ හොවාගෙන මැදිවියෙ කාන්තාවක් කඩේට ගොඩ වුණේ ඒ් අතරවාරයේදියි. අැය ටිකට් පොතක් අතැතිව හිටියෙ. කැෂියර් ඒකේ කාන්තාවට මොනවාද කියනවා දැක්කත් මං ටිකක් පසුපස හිටිය නිසා කිව්වෙ මොනවාද කියලා පැහැදිලිව අැහුණෙ නැහැ. අැයත් ඒක්ක වයස අවුරුදු 8 ක විතර පුතෙක් හිටියා. අැයට තමන් අා කාරණය ඉටු කරගන්න නොහැකි වුණු විත්තිය හිතුණේ කැෂියර් ඒකෙ හිටිය කාන්තාව අන්තිමට උස් හඬින් කිව්ව වචන නිසයි.
'අනේ අපිට ටිකට් ගන්න සල්ලි වෙන් කරලා නැහැ'
ඒ් අතරවාරේ මගෙ අවධානය යොමු වුණේ අර පුංචි කොලු පැටියා දිහාවටයි.
ළමයි කිහිප දෙනෙක්ම ඒ් මොහොත වෙද්දි අයිස්ක්රීම්වල රසවිඳනවා.
අනේ අර කාන්තාව ඒක්ක අාපු පුතා ඒකපාරටම කැෂියර් ඒකේ කාන්තාවට මෙහෙම කියන්න ගත්තා.
'නැන්දෙ අයිස් ඒකක්...... නැන්දෙ අයිස් ඒකක්....
අනේ නැන්දෙ අයිස් ඒකක්............'
මට කලින් පෝලිමේ හිටිය අම්මා කෙනෙක් ඒයාගෙ දරුවො දෙන්නට දෝතින්ම අයිස්ක්රීම් දෙකක් අරගෙන ගිහිං දෙද්දි අර අහිංසක දරුවා බලාගෙන හිටියෙ පුදුම වේදනාවකින්. ඒ් දරුවගෙ අැස්වල තිබ්බ අසරණකමින් මාව පිච්චිලා ගියා.
ඊළඟ වාරේ මගෙ.
'මට අයිස්ක්රීම් ඒකයි සෝයා කිරි ඒකයි දෙන්න.....'
කැෂියර් ඒකෙ කාන්තාව හිතන්න අැති දෙකම ගත්තෙ මට කියලා.
අනේ අර අහිංසක දරුවා තාමත් සුපුරුදු පරිදි නැද්දෙ අයිස් ඒකක් කියනවා....
ඒතකොටම ඒ කාන්තාව කිව්වා රු 25 ක් අරං ඒන්න කියලා. පොඩි ඒකා කට අැරෙගන බලාගෙන ඉන්නවා.
පුතේ ගන්න. මේ අයිස් ඒක ඔයාට.
මං ඒහෙම කියලා අයිස්ක්රීම් ඒක පුතාගෙ අතට දෙද්දි ඒ් අැස් දිලිසුණු හැටි මං කොහොම විස්තර කරන්නද....
ඉවවහා ගිය සතුටිං කොලු පැටියා අයිස් ඒක අරං දුවද්දි මට දැනුණේ පුදුමාකාර සතුටක්.
මෙතෙක් වේලා තමාගෙ දරුවන් වෙනුවෙන් විතරක් අයිස්ක්රීම් අරං දුන්නු ඒතන හිටිය අම්මලා තාත්තලා මං දිහා බලාෙගන හිටියෙ ඔවුන්ට ඒහෙම කරන්න හිතක් පහල නාෙවුණෙ අැයි කියලා වෙන්න අැති.....
මට තාමත් ඒ් අහිංසකයාගෙ හඬ රැව් දෙනවා......
'නැන්දෙ අයිස් ඒකක්...... නැන්දෙ අයිස් ඒකක්....
අනේ නැන්දෙ අයිස් ඒකක්............'
- රුක්ෂිලා වෙත්තමුණි -