පාලු කතරක අතරමංවී
හුදකලාවක රජයමින් සිත
අයාලේ යන මාරුතය ඉම
ගෙවූ කාලය නිමා වූ වග
කෑ ගසා මම කියමි ලොවටම
මාගේ ප්රාණේ ජීවයයි නුඹ
ආදරේ උණුහුමින් සතපන
හුදකලාවක සුසුම් අතරින
මගේ හදවත අරක් ගත් ඔබ
වැළඳ ගමි මම සදා බැතියෙන
අලුත් වැස්සක් වැටී හිනැහෙන
නැවුම් සුවඳක් තිලිණ කර දෙන
පිපි දිදුලන කුසුම් පෙති මත
ඔබේ සෙනෙහස දැනේ තව තව
සදාතනිකව රැඳෙමි ඔබ ළඟ.......